Suriye’deki iç savaştan kaçarak Türkiye’ye gelerek Şanlıurfa’nın Akçakale ilçesine yerleşen Abav çiftinin 6 çocuğundan en küçüğü Abdullatif Abav (40), 3 yıl evvel Akçakale Devlet Hastanesi’nde halk ortasında ‘kelebek hastalığı’ olarak bilinen lupus hastalığı ile dünyaya geldi. Minik Abdullatif, yaklaşık 10 ay hastanede tedavi gördükten sonra taburcu edildi. Küçük çocuğun bakımı sıkıntı ve masraflı olan hastalığı ile boğuşan ailesi hayırseverlerden yardım bekliyor.
‘SADECE BEZ İÇİN YARDIM BEKLİYORUM’
Fabrikalarda mevsimlik olarak çalıştığını söyleyen İbrahim El Abav, oğlunun çektiği acılar nedeni ile uyuyamadığını söz ederek, şunları söyledi:
“Ben dönemlik olarak çırçır fabrikalarında 3 ay çalışıyorum. Abdullatif 3 yaşında, ondan diğer 5 çocuğum daha var. Masraflarına yetişemiyorum, oğlumun her gün kullanması gereken steril biz bez var, tanesi 250 lira ve günde 3 adet kullanması gerekiyor. Rapor almak istedim bu bezleri fiyatsız alalım diye lakin olmadı. Birtakım yardım kuruluşları çocuğumun odasını yenilediler. Sıvıyla besleniyor, yardımseverlerden yalnızca bez için yardım bekliyorum.”
YARAYA SÜRÜLEN MERHEM, ACISINI DAHA DA ARTTIRIYOR
Birçok vakit hastanede tedavi gören çocuk, kimi vakitler ise verilen merhem ve bez ile meskene gönderiliyor. Yaraları nedeniyle dayanılmaz acılar çeken Abdullatif’in ailesi, acının hafiflemesi umuduyla sürülen merhem ile çocuğun acılarının daha da arttığını kaydetti.
Çaresiz kaldıklarını belirten baba İbrahim El Abav, “Oğlum Abdullatif, 3 yıl evvel Şanlıurfa’da bir hastanede doğdu. O günden bugüne hastanelerden ayağımız kesilmedi. Hastanelere gidiyoruz, bize merhem ve çocuk bezi verip gönderiyorlar. Hiçbir yararı olmuyor. Çocuğum bu yaralardan ötürü dayanılmaz acılar çekiyor. Verilen merhemleri sürdüğümüz vakit ise ağlamaya başlıyor, yüreğimiz dağlanıyor. Merhemi kullanmazsak da olmuyor, gözümüzün önünde kıvranıyor. Yapabileceğimiz diğer bir şey yok ne yapacağımızı bilmiyoruz” dedi.
Hastalık sürecinde ruhsal olduğu kadar ekonomik olarak da zorlandıklarını anlatan acılı baba, “Sürekli artık tıbbi materyal ve ilaç alıyoruz, artık ekonomik olarak sıfırlandım, gücüm kalmadı. Hiçbir yerden dayanak alamıyorum. Ben zati bir çırçır fabrikasında amelelik yapmaktayım. Ekonomik olarak bittim, elde avuçta ne varsa çocuğuma harcadım. Fakat ne oğlumun acılarını dindirebildim ne de tedavi ettirebildim. Allah isteği için bize yardım elini uzatın” dedi.
Acılı baba Abav, oğlu üzere hastalar için kök hücre nakli gerektiği tarafında duyumlar aldığını lakin maddi gücü olmadığı için rastgele bir teşebbüste bulunamadıklarını kaydetti. Baba Abav, oğlunun en azından yanık ünitesi bulunan bir hastaneye yatırılarak tedavi altına alınmasını istedi.